Ζωή και
θάνατος. Δύο έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους.
Υπάρχει
άραγε ζωή πριν τον θάνατο;
Ο θάνατος
είναι το μόνο σίγουρο. Τον βλέπεις, κάθε μέρα έρχεσαι αντιμέτωπος με πολλούς
μικρούς θανάτους που σε τσακίζουν. Τι ζωή όμως; Πόσο δύσκολο είναι να πεις πως
έζησες μια ζωή γεμάτη…
Κάθε στιγμή
που περνάει το τέλος πλησιάζει. Σκέψου το σαν μια παρτίδα σκάκι. Μια παρτίδα
που όσο καλός παίχτης και να είσαι στο τέλος ξέρουμε όλοι τον νικητή! Ρουά ματ
λοιπόν! Και το κορυφαίο είναι πως πριν σε κερδίσει θα σε έχει βάλει να περάσεις
από χιλιάδες μικρούς – ψυχικούς - θανάτους.
Γλιτώνεις από
κάτι και λες σήμερα ξεγέλασα τον θάνατο. Ξεγέλασες τον θάνατο; Δεν νομίζω.
Μάλλον ο θάνατος ξεγέλασε εσένα… Σε ξεγέλασε για να έχει έναν ακόμα άνθρωπο να
παίζει, να του δίνει μικρούς και βασανιστικούς θανάτους κάθε μέρα.
Παρόλο που ο
άνθρωπος γνωρίζει όλα τα παραπάνω - και μάλιστα από πρώτο χέρι αφού τα έχει βιώσει και ο ίδιος - είναι τόσο
εγωιστής που συνεχίζει και διαιωνίζει το
είδος του. Ο ερχομός ενός νέου ανθρώπου στη ζωή τους κάνει όλους να χαίρονται.
Μα δεν καταλαβαίνουν πως όλα είναι μάταια; Τον φέρνεις που; Σε μια ζωή σκληρή
που τίποτα δεν σίγουρο εκτός από τον θάνατο. Δεν σκέφτεσαι πως αυτός ο άνθρωπος
θα πονέσει, θα κλάψει και στο τέλος θα καταραστεί την ώρα και την στιγμή που
γεννήθηκε;
Τι άλλο σου
μένει να κάνεις πέρα από το να περιμένεις υπομονετικά το οριστικό τέλος αν όλα τα
υπόλοιπα στη ζωή σου έχουν χαθεί.
Χωρίς αγάπη,
χωρίς να μπορείς να κάνεις αυτό που θέλεις, χωρίς κανείς να σε υπολογίζει…
Είσαι ήδη νεκρός!
Nascentes
morimur
μτφρ: από τη
στιγμή που γεννιόμαστε, [αρχίζουμε να] πεθαίνουμε
Plaudite, amici, comedia finita est!
Αύγουστος,
63 π.Χ-14 μ.Χ., Ρωμαίος Αυτοκράτορας
μτφρ:
Χειροκροτήστε, φίλοι, η κωμωδία τελείωσε!
(Τα
τελευταία λόγια του)
Λούρου Σταυρούλα
Facebook
page: https://www.facebook.com/pages/Roula-4-All/788226274523456
